De mystery sokken van juli van de SKA groep zijn netjes op tijd af gekomen. Ruim op tijd zelfs want officieel heb je twee maanden de tijd om je projecten af te maken. Maar ja, in augustus zijn er weer nieuwe uitdagingen.
In de aankondiging van de juli uitdagingen werden zelfstrepende en langzaam-verlopende garens steeds in één adem genoemd. In de patroonaanwijzingen van de mock kwam het woord langzaam verlopend (long gradient) niet voor maar ik had automatisch aangenomen dat ook hier beide toegestaan waren. Dus had ik een mooie start gemaakt met mijn Drops Delight in blauwtinten.
over de effecten, maar door de discussies op het forum bleek algauw dat het toch echt zelfstrepend garen moest zijn om niet gediskwalificeerd te worden.
Dus deze schattige beginnetjes uitgehaald (ik had trouwens al fouten in het ajourpatroon gemaakt dus uithalen moest ik toch voor het grootste deel) en opnieuw begonnen met mijn bolletje Alize Superwash, dat ik snel op de markt was gaan kopen.
En nu zijn de sokken dus klaar. Ze zitten heerlijk.
Deze sokken hebben een paar bijzondere technieken en leuke details.
Om te beginnen de opzet. De sokken worden vanaf de teen gebreid, maar beginnen eigenlijk op de bovenvoet, op het breedste deel van de teen, met een voorlopige opzet. Daarmee blijft de onderkant van je eerste gebreide naald als lusjes (steken) om een hulpdraad zitten. De teen zelf wordt met verkorte toeren gemaakt (vergelijkbaar met een boemerang hiel). Op het moment dat je weer op gelijke hoogte bent met de eerste naald brei je de lusjes van je hulpdraad af en kun je in het rond verder.
Ook bijzonder vond ik dat de hele teen in ribbelsteek gebreid is. Omdat dat gedeelte heen en weer gebreid wordt hoef je dus de hele tijd alleen maar rechte steken te maken en veel mensen vinden dat fijn.
Het ajourpatroon op de voet en het been is een ander leuk detail. Op de voet zijn er twee herhalingen, spiegelbeeldig. Dat was dus precies wat er de eerste keer fout was gegaan.
Aan weerskanten zijn er 2 averechte steken om dit motief te scheiden van de zool in tricotsteek.
Omdat ik me had voorgenomen ooit toch eens goed te oefenen in de Scandinavische breitechniek (in het Engels 'continental' of 'picking' genoemd) waarbij ik averecht het lastigst vind, vond ik 4 averechte steken per ronde wel overkomelijk en net genoeg om ze toch regelmatig te oefenen. En ik kan wel zeggen dat het effect heeft, het gaat intussen al veel gemakkelijker, al betwijfel ik of ik al hetzelfde tempo haal als met de traditionele methode. Maar ja, daar heb ik dus al vele jaren routine in opgebouwd.
De hiel is net als de teen gemaakt door verkorte toeren in ribbelsteek.
En in het been worden het voorpaneel en het achterpaneel nog van elkaar gescheiden door een soort valse kabel, die in feite wordt gevormd door om en om enkele steken te kruisen. Dus heel goed te doen zonder ingewikkeld gepruts met kabelnaalden.
Tenslotte is de boord gevormd door een ander ajourpatroontje. Doordat hierin wel kolommetjes van rechte en van averechte steken zitten heeft hij toch een klein elastisch effect. Ze blijven in ieder geval lekker zitten!
Patroonfoto Circle Socks |
De bedoeling is ook hier om de strepen van het garen te doorbreken door patroonelementen. Deze sokken stonden al een tijd op mijn verlanglijstje dus dit leek me een goede kans. Maar helaas, ook deze poging leidde niet tot het gewenste resultaat:
Door het langzame kleurverloop doorbreken de richels het kleurpatroon niet en loopt alles in feite dicht. Alweer uitgehaald dus. Ook dit patroon moet echt met zelfstrepend garen worden gemaakt.
Zo zie je maar weer, ook al worden de twee soorten in één adem genoemd, je moet ze echt wel heel verschillend behandelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten