LAAT DE WINTER MAAR KOMEN!

Dit najaar heeft het Fair Isle breien centraal gestaan in mijn cursus-programma. En als voorbereiding van mijn cursussen moet ik natuurlijk wel allerlei zaken uittesten voordat ik mijn cursisten daarin goed van advies kan dienen.
Zo ook deze keer. We hebben een setje gemaakt van een muts en wanten in Fair Isle. Dat wil zeggen ingebreide motieven met gebruik van twee draden in contrasterende kleuren. Daarbij hebben wij in elke hand een van de draden. Het is dus een combinatie van de 'gangbare' manier van breien (draad in de rechterhand, omslaan) en de 'scandinavische' techniek (draad in de linkerhand, draad oppikken met de rechternaald). Daar moet best even op geoefend worden. En zeker als dat dan ook nog op de rondbreinaald moet, en je ook nog de Magic Loop methode onder de knie moet zien te krijgen, is het een behoorlijke prestatie als je aan het eind van de cursus trots het onderstaande resultaat kunt showen. Daarom krijgen twee van mijn cursistes hier even het podium. Helaas was niet iedereen aanwezig bij de laatste les, dus dit is maar een deel van de resultaten.

Ik vind het altijd weer verrassend hoe hetzelfde patroon met hetzelfde garen, uitgevoerd door verschillende breisters, zulke verschillende resultaten kan geven!
Mijn eigen setje is intussen ook klaar, maar omdat ik met een ander motief heb gewerkt, is het resultaat niet helemaal vergelijkbaar.

Intussen al gedragen, en ze zitten helemaal lekker en warm! Gisteren garen bijgekocht bij De Wolman, zodat ik er nog een heerlijk bijpassend colletje bij kan maken.

LEVENSTEKEN

Wat is het alweer lang geleden dat ik hier gepost heb. En wat is er veel gebeurd intussen. Het gaat hier al net zo als bij veel andere breiblogs die ik heb gezien, en waarschijnlijk gaat het bij de meeste andere hobbyblogs net zo. Je wilt niet in herhaling vervallen maar het wordt steeds moeilijker om nieuwe onderwerpen te bespreken.
Maar omdat ik eerder deze week een berichtje kreeg met de vraag of een bepaalde workshop nog in de planning staat, realiseerde ik me dat ook zonder nieuwe entrees dit blog nog steeds gelezen en gewaardeerd wordt. Dat geeft mij toch weer de inspiratie om de zaak weer op te pakken.
Waarmee ik zo druk geweest ben is hier even niet zo relevant. Wel, dat ik zo hier en daar gaten aantrof in mijn breisels, zelfs in de blauw gestreepte trui die nog steeds niet af is. MOTTEN! Er zijn al twee gifbussen leeggespoten, de mottenballen zijn ingezet, mijn kledingkast ligt vol met zeepjes tussen de stapels, maar mijn lol was er wel een beetje af! Heb ik zo leuk allerlei prachtige wolletjes verzameld voor mooie projecten, en genieten de motten er nog harder van dan ik!! Ik zie dus opeens ook weer de voordelen van katoen en acryl garens!

Gelukkig gebeuren er ook leuke dingen: gisteravond hebben twee cursistes de laatste hand gelegd aan hun Noorse Want, waarbij zij gebruik hebben gemaakt van de Fair Isle inbrei techniek. Drie trotse vrouwen hier, want ik ben net zo trots als mijn cursistes dat zij dit tot een goed einde hebben gebracht! Hoe grappig is het om te zien dat twee dames, met hetzelfde patroon en zelfs met hetzelfde garen (merk en kwaliteit) tot zo'n verschillend resultaat kunnen komen ;)

En het verzoek van mijn lezeres heeft me ertoe gebracht me vast te verdiepen in het cursus aanbod voor het voorjaar. Nog niet helemaal uitgekristalliseerd, maar er is in ieder geval een workshop Dubbel Breien gepland voor Vrijdagochtend 15 december, en we verzamelen belangstellenden voor een cursus sokken breien en een cursus Polswarmer op de rondbreinaald, waarin ook gekabeld gaat worden. De data voor deze cursussen moeten nog geprikt worden, maar het kan zeker geen kwaaad om je belangstelling vast kenbaar te maken!

CURSUS VOORBEREIDING

De Fair Isle muts begint te vorderen!

Mijn model is geduldig! Keer op keer moet zij het verduren dat zij weer een werkstuk op haar hoofd krijgt dat nog in staat van wording verkeert! Hier zie je het begin van de Fair Isle muts, die het onderwerp is van de cursus die op dinsdagavond 5 september gaat starten. Je ziet, het patroon past bij de wanten die ik intussen al af heb, en die het onderwerp worden van de corresponderende wantencursus die hopelijk gaat starten op 24 oktober ;)

FAIR ISLE SETJE

Hoewel hier in het midden van het land de scholen alweer bijna beginnen, zit ik voor mijn gevoel nog aan het begin van de zomer. Dat komt omdat ik me niet meer aan de schoolvakanties hoef te houden, valt het reis-seizoen voor mij in andere jaargetijden. En nog omdat ik nog niet "echt" ben weggeweest deze zomer, is de zomer ook nog lang niet voorbij!!! Maar toch beginnen de vaste activiteiten volgende week alweer.

Wel ben ik, zoals je weet, al tijden druk met het plannen van het najaar. Een daarvan is een cursus FAIR ISLE breien, en de bedoeling is een muts en bijpassende wanten. 

Sneeuwwanten nld 2,5

Als test had ik eerder dit jaar al wanten gebreid in de fair isle techniek. Met sokkenwol. Deze: 

De oplettende lezer ziet dat ik het patroon niet helemaal precies gevolgd heb, want mijn achtergrondkleur heb ik de hele want door hetzelfde gehouden: donkerbruin. De ecru kleur is de contrastkleur. Je kunt ook zien dat ik deze wanten ben gestart bij de vingertoppen. Eigenlijk begin je eerst met de duimpjes te breien, die kun je dan in het werk integreren als je op die plek bent aangekomen. De ontwerpers vinden dat een voordeel, omdat je dan niet heel prutserig een duimpje hoeft te breien met het gewicht van de hele want bungelend aan je werk. 

Ik moet zeggen: leuk bedacht. Maar ik ga het niet nog eens doen. Hoewel... misschien later nog eens. Voor een cursus wanten breien voor relatief onervaren breisters lijkt de gewone manier me al ingewikkeld genoeg. 

Je ziet ook dat ik hier aan het breien ben met sokkennaaldjes. Ook daarvan zeg ik: leuk maar ik ga het niet nog eens doen. Wederom ben ik erg blij met de rondbreinaald!!

Tenslotte heb ik ook bedacht dat ik mijn cursistes niet een muts en wanten ga laten breien met sokkenwol. Niets mis met sokkenwol, maar het is dun en vraagt dus heel veel steekjes. Dan wordt het wel flink doorbuffelen tussen de lessen door. 

Noorse wanten nld 3,5

Ik ben dus op zoek gegaan naar een iets dikker garen, en ben terecht gekomen op Alize Superlana Klassiek. 100 gram = 280 meter. Aanbevolen naalddikte 3 - 4. 

Intussen is mijn eerste want van de pennen gerold, gewoon beginnen bij de boord, en lekker met de rondbreinaald. Wantje nummer twee ga ik met de cursistes mee breien, dus mijn rechter handje blijft nog een poosje koud. Maar ja, ik leef nog steeds in het begin van de zomer ;)

Ter voorbereiding van de cursus ga ik nu starten met het testen van de bijpassende muts. 

O ja, wanneer gaat dit allemaal gebeuren? 

Binnenkant wanten

Op dinsdagavond 5 september starten we met de muts. In deze cursus leer je allereerst breien met de rondbreinaald (als je dat nog niet eerder had gedaan) en gaan we vanaf les 2 aan de slag met de tweehandige techniek voor meerkleurig breien. Hoe mooi en ordelijk dat is, ook aan de verkeerde kant van het werk, dat zie je hier:

De bijpassende wanten worden in de vervolgcursus aangepakt; je kunt je voor elk van deze cursussen apart inschrijven. 

NAJAARSPLANNEN 2

Ook al is het fijn om tijdig je plannen bekend te maken, al te vroeg moet je ook niet doen, want dan word je als vakantie-oudere toch weer beperkt in je mogelijkheden.
Oftewel, had ik een mooi sluitend schema bedacht voor de maanden september tm december, dreigt er opeens nog een reisje tussen gepropt te moeten worden.
Niet vervelend natuurlijk, ik grijp graag alle kansen aan, maar dat betekent wel dat het schema dat ik in mijn hoofd had niet meer opgaat. Zeker nu nog niet vast staat wat de reisdata zullen worden, blijft het een beetje lastig plannen. Waar de reis precies naar toe gaat moet ook nog worden vastgesteld. Nu maar hopen dat mijn cursistes een beetje meegaand willen zijn en geduld met mij hebben.
Intussen ben ik wel goed bezig met de voorbereiding van het sokkenpatroon.
Zoals je ziet is het een patroon dat wordt gebreid vanaf de teen, en dat een aardig decoratief patroon heeft met ajour en ribbels. De Hiel ziet er klassiek uit (hielflap methode) maar wordt in omgekeerde richting gebreid. De boord blijft nog even een verrassing.
En heb ik ook al garen ingeslagen om de muts en wanten te gaan testen. Turquoise en oker. vind ik een mooie combinatie.
Binnenkort hoop ik daaraan te beginnen en zal ik hier ook foto's tonen!

PLANNEN VOOR HET NAJAAR

De zomer moet eigenlijk nog beginnen, maar toch heb ik alweer een opzetje gemaakt voor de breicursussen in het najaar. Dat komt omdat een deel van de plannen ook dit jaar weer is opgenomen in het cursus aanbod van Van Houten & CO, en daarvoor moeten de persen al ver van te voren aan het draaien worden gezet.
De Basiscursus Breien was dus de eerste die concreet in mijn agenda terecht kwam. Daaromheen wilde ik graag een paar ideeën van mezelf kwijt, ideeën waar ik hopelijk ook mijn eerdere cursistes een plezier mee doe.
Dit is eruit gekomen:
1. Een cursus Sokken Breien vanaf de teen in 4 lessen.

Bij het breien van sokken vanaf de teen komen andere technieken van pas dan wanneer je bovenaan bij de boord begint. In deze cursus leer je een speciale onzichtbare opzet, symmetrisch meerderen tot voldoende wijdte voor de voet, een hiel met spie, en een bijzondere, extra elastische methode van afkanten. Behalve dat heeft deze sok een aardig sierpatroon met rechte en averechte steken.
De rondbreinaald is, net als bij de andere sokkencursus, het aangewezen gereedschap. Wie nog niet eerder met de rondbreinaald heeft gewerkt mag zich aanmelden voor een voorbereidende workshop waarin het breien met de rondbreinaald in 1 avond wordt bijgebracht.

2. Een cursus Fair Isle in 6 lessen. We breien een setje van een muts en wanten met ingebreide Noorse motieven. Ook hier wordt weer met de rondbreinaald gewerkt. Eventueel kan ook los worden ingeschreven op één van beide projecten.

3. De Basiscursus Breien, 5 lessen. Hier leer je de beginselen van het breien: opzetten en afkanten, recht en averecht, meerderen en minderen. Verder komt ook fouten herstellen, materiaalkennis en lezen van werkbeschrijvingen en teltekeningen aan de orde.

ONDERHOUD EN REPARATIE

Nieuwe sokken in 2012

5 jaar geleden rolden deze sokken van mijn breinaalden.
Gebreid in mijn eigen standaardpatroon met een 2x1 boordpatroon, dat wordt voortgezet op de bovenvoet. Heerlijk patroon, sluit altijd fijn aan en ziet er in allerlei gevarieerde garens altijd hardstikke leuk uit. Om mezelf een plezier te doen had ik in de boord nog een minikabeltje verwerkt.

Destijds had ik maar 1 bolletje van dit garen, en dat is net niet genoeg voor 2 sokken. Daarom had ik besloten de hielen en de tenen te doen met een bijpassend effen garen. Leuk effect, vond ik zelf.
Dochterlief was er in ieder geval erg blij mee, en ze heeft ze intensief gedragen.
Ze zijn met haar meeverhuisd naar Berlijn, en daar heeft (net als bij de trui waar ik hier over schreef) zeer brutaal een mottenfamilie zich eraan tegoed gedaan. Gelukkig kon ik dat ter plaatse repareren door het breien van een nieuw teengedeelte, met bruine sokkenwol die ik toevallig bij me had. Zo konden ze weer jaren mee.
Maar .... vorige maand lagen de arme dingen weer voor mijn neus. Dit keer waren niet de motten de schuldigen, maar het intensieve gebruik. Nu zeg ik altijd, mijn sokken hebben levenslange garantie. Dat moest ik natuurlijk wel even waarmaken.
Toevallig had ik vorig najaar deelgenomen aan een workshop zichtbaar repareren. Daarmee wordt bedoeld: probeer maar niet de indruk te wekken dat er nooit iets gebeurd is ... je noeste arbeid mag gezien worden! Dat kwam in dit geval extra goed uit, want reserve van dit garen had ik niet.

Bijna doorgesleten

Sok nummer 1 was echt zover heen dat er een aantal flinke gaten in de voorvoet zaten. Hier zat er niets anders op dan de voet tot ongeveer halverwege uit te halen en dat stuk opnieuw te breien. Met opnieuw bruin garen, maar niet hetzelfde als ik indertijd had gebruikt. Uithalen viel overigens niet echt mee, want het wolpercentage in de sokkenwol en 5 jaar intensief gebruik heeft toch wel geleid tot een zekere mate van vervilting. De steekjes wilden dus niet zo makkelijk los. Maar toen alles eenmaal weer op de rondbreinaald stond, was de klus toch wel vrij snel geklaard.

Originele stoptechniek

Bij sok 2 was het een ander verhaal. De zool van de voorvoet was op enkele plaatsen wel doorzichtig, maar er was nog een vezeltje van de oorspronkelijke draad overgebleven. Het nylon waardoor sokkengaren zo sterk is, vermoed ik. Dat leende zich toch beter voor het stoppen of mazen van de doorgesleten plekken.
De oorspronkelijke garens zijn niet meer beschikbaar, dus onzichtbaar repareren was geen optie. Dan maar zo opvallend mogelijk.

Twee gaatjes dichtgemaasd

Ik ben begonnen met een ouderwetse stoptechniek: horizontaal en verticaal weven met lekker contrasterend sokkenwolletje. Het moet sterk blijven he! Het resultaat zie je op de foto hierboven.
Mwah.....  toch niet helemaal tevreden.
Twee kleine gaatjes gerepareerd met een maastechniek. Eerst heb ik de sokkenwol gesplitst, anders wordt het gerepareerde gedeelte toch wel dik. Dus net als vroeger met het DMC borduurgaren. Helaas breekt zo'n dun draadje sokkenwol toch iets makkelijker. Over het resultaat van deze reparatie was ik aanmerkelijk meer tevreden. Dus heb ik het gestopte gedeelte weer uitgehaald en daarna ook netjes opgemaasd.
Omdat ik intussen nog wat meer lef had gekregen heb ik nog een ander sokkenwolletje aangesproken, namelijk een restje van de wol waar haar vriendje ook net een paar van heeft gekregen. Partnerlook op zeer subtiele wijze!

Een brutale reparatie!
 

Hopelijk kunnen deze sokken er nu weer jaren tegen!

PASEN

In tegenstelling tot vorig jaar geen enkele paas-workshop. Dus daarom gewoon maar door met mijn eigen projecten.
De TRUI heeft even stilgestaan. Ik was een weekje met vakantie op Skye, en dan heb ik liefst een handzaam klein werkje mee, dat ik uit mijn hoofd kan doen, en dat op een rondbreinaaldje past dat desnoods zonder al teveel verdriet door de security op het vliegveld in beslag genomen mag worden als zij dat perse willen. Gelukkig is dat laatste nog nooit gebeurd.
Op Skye heb ik dus een paar zeshoekjes oftewel Hexipuffs toegevoegd aan mijn verzameling. Maar voordat dat er genoeg zijn voor een dekentje moet ik nog wel een flink aantal keren op vakantie!

Op Skye heb ik meer schapen gezien dan mensen. Het is er dun bevolkt, en de schapen hebben uitgestrekte velden om hun kostje bij elkaar te zoeken. Regelmatig kom je ze ook midden op de weg tegen, er gaat wel eens een hekje stuk.

Natuurlijk kon ik daar niet rondneuzen zonder een bezoekje aan een wolwinkeltje. Dat zijn er uiteindelijk twee geworden. Nummer 1 was te vinden nabij het plaatsje Edinbane. In een houten schuurtje aan de kant van de weg werden wij hartelijk ontvangen door de eigenaresse en haar vriendin, die daar gezellig zaten te keuvelen temidden van een ruim assortiment aan garens.

Er was zowel commercieel als handgesponnen garen van de eigen schapen. We kregen uitgebreide uitleg over de schapenrassen van de streek, en de 8 zwarte schapen van de eigenaresse hebben we zelfs nog geaaid, want die stonden (7 rammen en 1 ooi) in het weitje er naast. Je kan daar niet vertrekken zonder iets te kopen, in mijn geval werden dat 4 bolletjes van Jamieson & Smith (commercieel garen dus) in natuurlijke kleuren. Kan altijd van pas komen voor wanten of polswarmers. Daarover later meer.

De haarspeldbochten op Skye, en onze trouwe VW 'BOX'

We zetten onze rit voort naar het gehuchtje Waternish, waar een looierij te vinden is, maar ook een ambachtelijke ververij waar met natuurlijke producten wordt gewerkt. Ook daar een mooie winkel met expositieruimte, en opnieuw een hartelijke ontvangst. Hier twee strengetjes in mooie kleuren meegenomen voor toekomstige projecten. Ik vind het echt een te groot risico om op de bonnefooi in te kopen voor een groot project als een trui of een vest. Kostbaar ook! Goedkoop is het daar niet echt ;)

Wanten dus ....

Noorse Wanten

De laatste cursussen van dit voorjaar zijn afgerond, en natuurlijk heb ik de deelneemsters even gepolst naar hun belangstelling voor verdere cursussen in het najaar waar ik plannen voor kan gaan maken. Een van de opties is Mutsen in Fair Isle techniek, maar dan liefst met een vervolg met bijpassende wanten. Laat ik nou net nog een boek met noorse patronen hebben, waarin ook wanten! Moest ik natuurlijk eerst zelf eens uitproberen, want wanten kan ik, en noorse patronen ook. Maar wanten MET noorse patronen en dan vanaf de vingertoppen gebreid, dat is nieuw. Met twee kleuren sokkenwol die ik nog had liggen ben ik aan de gang gegaan. Jammer voor de TRUI dus. Na enig proberen met de rondbreinaald heb ik toch gekozen voor de bamboe sokkenbreinaaldjes van 3 mm.
Tja, verslavend is het wel. En ondanks dat ik even vreesde dat ze veels te klein zouden worden, lijkt het uiteindelijk precies te passen. Gaandeweg kom ik tot de conclusie dat ik aardig wat fouten heb gemaakt, maar ik begin het patroon en de werkbeschrijving steeds beter te begrijpen en dat draagt alleen maar bij aan het succes van het uiteindelijke project.
Denk wel dat ik voor de cursus een patroon ga zoeken met dikker garen en naalden want dit patroon vraagt wel erg veel van de beginnende breister!

LAATSTE LOODJES

Tjee dat klinkt alsof er een einde komt aan een zware periode. En zo zie ik dat toch echt niet. Ik heb juist enorm veel plezier in de cursusavonden, en ook in de voorbereiding daarvan. Maar het is wel waar dat het cursusseizoen hier alweer bijna over is.
De twee sokkencursussen zijn intussen ook afgesloten. De dames waren zo enthousiast over hun resultaten dat ze die direct vereeuwigd hebben!

Allemaal hetzelfde patroon!

Het vierde klasje komt over 2 weken nog een keer bij elkaar om nieuwe dingen te leren. En omdat ik uit diverse monden heb gehoord: "het wordt mooi weer dus dan wil ik de tuin in" lijkt het niet het juiste moment om met nieuwe projecten voor cursisten te starten.
Wel heb ik natuurlijk de dames gepolst naar de eventuele verdere wensen. Zo kan ik de komende maanden gebruiken om plannen te smeden, patronen te zoeken, werkstukken uit te proberen en tijdig met nieuw aanbod klaar te staan na de zomerperiode.
Intussen zijn er al twee ideeën geopperd die beslist kans van slagen hebben.
Zo ga ik me beraden op een cursus waarin zowel de Fair Isle muts als bijpassende wanten aan bod zullen komen. Nadere uitwerking volgt natuurlijk!
Ook hebben diverse dames belangstelling getoond voor een cursus sokken breien vanaf de teen. Die wil ik natuurlijk ook een extra design elementje meegeven, wat precies weet ik nog niet. Maar het is juist leuk om daar de komende maanden eens op te studeren.
Hoe het met mijn eigen projecten gaat?
De TRUI heeft even in de wacht gestaan omdat ik druk was met de cursusvoorbereidingen. 2 sokkenklasjes (die elkaar wekelijks afwisselden) maakten het nodig dat ik met 2 sokken steeds het juiste instructiemoment had bereikt om de cursisten te demonstreren hoe het in zijn werk gaat. Die sokken zijn nu dus ook af, en worden volgende week kado gegeven aan Schoonzoon. Omdat hij het liefst op teenslippers loopt hebben deze een aparte grote teen!

Teenslipper sokken

Verder met de TRUI dus. Aan beide mouwen heb ik de eerste donkere streep afgebreid. Nu moet ik eerst mijn streng aqua opkluwen, dan kan ik de mouwen verder afbreien. Het staat nu nog op twee afzonderlijke rondbreinaalden, maar zodra dat een beetje lukt is mijn plan om ze naast elkaar op de rondbreinaald te zetten zodat ik ze in één moeite door gelijk op kan breien.
En dan komt er ook alweer ruimte in mijn hoofd om aan het volgende project te denken: de col in patentsteek. Fijn vakantieproject.

BACK ON TRACK

Nu de slijmvliezen zo langzamerhand weer kalmeren en de lichaamsthermostaat weer fatsoenlijk functioneert (of in gewoon nederlands: geen snot en koorts meer), kan ik weer eens verder met al mijn brei-activiteiten.
De cursus van de Turkse Slippers (of waren het nou Sloffen) is intussen afgerond. Hoe geweldig is het dat er dan meteen gepast wordt, en dat je dan een zeer tevreden zucht hoort, en de woorden WAT LEUK!!!!
Mijn laatste breisel op dit project kan ik hier intussen ook laten zien. Ik was begonnen om het patroon en het model uit te testen in een kleurvariant van de noorse sokkenwol, je weet wel, de bekende Geitenwollen Sokken maar dan in een blauw melange. Die had ik hier al eens besproken. Deze zitten lekker maar zijn natuurlijk niet heel erg bijzonder om te zien. Maar op koude nachten bevallen ze prima in bed! En als de voeten voldoende opgewarmd zijn kun je ze gemakkelijk uit schoppen.

Regia Kaffe Fasset

De daaropvolgende versie met ingebreid bloemenmotief is ook al beschreven in voornoemde blogpost. Maar daarvan was nog maar 1 exemplaar klaar. Intussen is dat ook een setje. In de tussentijd was ik aan een derde variant begonnen, en daarin is voor het contrastgaren een Regia wol met kleurverloop gekozen; kleurontwerp door niemand minder dan Kaffe Fasset!

Turkse Slipper met verlopende kleuren

Eerst had ik als effen achtergrond gekozen voor een kleur die mooi bij dit meerkleurige garen paste. Iets in het donkerblauw. Maar ik kwam er al snel achter dat niet alleen het optisch effect verloren gaat bij gebrek aan contrast, maar dat je ook al breiend eigenlijk niet meer ziet wat nu je achtergrond en wat je contraststeken zijn, dus raak je gemakkelijk de kluts kwijt. Gelukkig had een vriendin volgens dezelfde redenering haar keuze gemaakt in een andere kleurvariant, en konden wij probleemloos de effen bollen met elkaar ruilen. Allebei hebben wij nu een echt contrast!
Daarna heb ik ervoor gekozen om opnieuw te breien met grijs als achtergrond kleur en het resultaat stemt mij zeker tevreden! Zo hier en daar zat er toch een metertje tussen waarin het verschil tussen de beide garens nauwelijks waarneembaar was, dat heb ik er brutaalweg tussenuit geknipt! En dit is dan het voorlopige resultaat. De naadjes moeten nog worden gesloten en nummer twee moet ook nog gebreid.

Drijfhout in wording

Maar eerst verder met mijn trui! Dat schiet al goed op ;) Ik heb ongeveer de juiste lengte bereikt, maar ik wacht nog even met het afkanten tot ik weet welk effect het breien van de mouwen nog heeft op de pasvorm.
De steken van de onderkant staan nu op de extra lange kabel van mijn verwisselbare rondbreinaald. De steken van de (voor de kijker) rechtermouw heb ik intussen opgenomen samen met de extra steken van de oksel, en de donkerblauwe streep is af. De naald zit er nog in! Grappig om te zien hoe dat gapende armsgat opeens gefatsoeneerd is. Nu doe ik eerst hetzelfde met de linkermouw; daarvan staan de steken nu nog op een hulpdraad. Daarna moet het mogelijk zijn om met beide mouwen tegelijk verder te gaan en hoef ik geen extra moeite te doen om ze precies hetzelfde te maken.
Af en toe wilde ik even wat afwisseling van het alsmaar rondjes tricotsteek breien, dus van tijd tot tijd heb ik vast wat aan de afwerking gedaan. Steken opgenomen voor de knopenbiezen, en de halsafwerking. Het flapje bij de onderkant van de halsopening. En niet te vergeten, vast een aantal knoopjes opgenaaid. Nog niet allemaal, er komen er nog een stuk of 4 bij!

Intussen zit ik me ook alvast te verheugen op mijn eerstvolgende project. Op strooptocht bij de Wibra kwam ik in de koopjesbak 5 bollen Fenna zonder wikkels tegen. En daardoor natuurlijk ook flink in de war. Spekkie naar mijn bekkie! Voor een zeer vriendelijk prijsje mocht ik ze mee naar huis nemen, en voor mijn verkouden kop was het een heerlijk werkje om de warboel te ontrafelen en te veranderen in kleurige cakejes!
Het plan is om hiermee een van de brioche ontwerpen van Nancy Marchant te gaan breien.
Welke precies weet ik nog niet, Maar ik heb nog even tijd om daarover na te denken terwijl ik vlijtig verder prik aan mijn fijne trui. Je hoort daar later dus nog meer over.

HATSJIE!

VIER klasjes zijn er op dit moment gaande! Man, man, ik ben er maar druk mee. Niet alleen de lesbeschrijvingen voorbereiden, maar ook zorgen dat ik bij blijf met mn eigen voorbeeldproject, en natuurlijk zorgen dat de mensen niet direct allergisch worden van het stof in mijn huis.
Over allergie trouwens .. hoorde gisteren op de radio dat het hooikoorts seizoen alweer is aangebroken. De Els en de Hazelaar doen al uitbundig hun best en dat vinden mijn slijmvliezen niet leuk.
Dat verklaart mijn branderige ogen, kop vol slijm, hoestbuien en lichte verhoging. Hoewel ik niet uitsluit dat ook de griep hier nog een kleine rol in speelt.
Kortom, het is maar goed dat ik niet hoef te zingen. Spreken kost helaas ook veel moeite dus het klasje van deze week moet er waarschijnlijk aan geloven ... uitstel!

Helaas geeft dit mij niet veel tijd om vorderingen te maken met mijn trui, want de helft van de tijd hang ik als een vaatdoek voor de tv. Jammer maar helaas....

DRUK DRUK DRUK

Ben je met pensioen en dan toch zo druk! Ik klaag niet hoor, beter zo dan me te zitten vervelen achter de geraniums.

Er is veel tijd gaan zitten in het organiseren.

Voorbereiding sokkencursus

Maar het resultaat is er dan ook naar. 4 dames komen de basis van het breien hier leren kennen of opfrissen, 9 dames gaan zich storten op de edele kunst van het sokken breien. en 3 dames zijn al begonnen aan de eerste aflevering van de Turkse sloffen. 

Uiteraard vragen al die lessen ook de nodige voorbereidingen: uittesten van het patroon, schrijven van het lesmateriaal, waar nodig inkopen van de materialen waar mee gewerkt wordt en opzetjes maken waar de cursistes meteen mee aan het werk kunnen. 

En gelukkig is het ook druk met meer ontspannende zaken.
Het is alweer drie weken geleden dat ik hier vertelde over het verzoek om een stel lekker dikke warme sokken te breien voor het meisje met de koude voeten. Intussen heeft zij twee paar van mij ontvangen, en het is geweldig om iemand zo blij te kunnen maken met iets waar je zelf ook al plezier aan hebt beleefd.

Mijn eigen project, de Drijfhout trui van Isabelle Kraemer, heeft daardoor een tijd stil gelegen. Dat kwam overigens niet alleen door de concurrentie van al die andere klussen. Ik was ook op een punt aangekomen dat ik me nogal ongerust maakte of het wel goed zou komen met die mouwinzet. Zowel de breedte van de trui als de diepte van het armsgat baarden mij zorgen. Raar genoeg raak ik dan helemaal mijn plezier in het project kwijt, en mag het ergens een poosje gaan liggen rijpen. 

Meestal blijkt dan, als ik het project weer oppak, dat de problemen zichzelf hebben opgelost, of gewoon helemaal niet zo ernstig zijn als ze in eerste instantie leken. 

Kortom, ik heb de draad weer opgepakt, gedaan wat er in het patroon stond, en tot nu toe lijkt alles prima te verlopen. 

Drijfhout in wording

Het voordeel van een top/down gebreide trui is natuurlijk, dat je hem gaandeweg kunt passen. Nu klinkt dat iets eenvoudiger dan het is, omdat er een beperkende factor is: de lengte van de rondbreinaald. Die is in mijn geval 80 cm, en dat is echt niet genoeg om mijn lijf te omspannen, zeker niet als je bedenkt dat de steken wel op de naald moeten blijven staan, en dat je ook de schouders moet passeren. Passen betekent dus: eerst een aantal steken overzetten op een of twee extra rondbreinaalden. En dan voorzichtig met aan- en uittrekken, want met al die puntige uitsteeksels aan alle kanten wil je ook nog wel eens in een steek blijven haken die dan onevenredig wordt uitgetrokken. 

Toch de investering maar gedaan, en bijgaand zie je het resultaat op de paspop. We weten allemaal dat de maten van deze dames niet echt overeenkomen met onze eigen, maar dit geeft een voorlopige indruk. Uiteraard heb ik ook hem ook geprobeerd op mezelf en dat geeft ook veel geruststelling, maar het levert foto's op die ik liever niet publiceer dus jullie moeten het voorlopig met Zilveren Anna doen ;)

SOKKEN BREIEN

Tja het kan raar lopen.
Zo dacht ik dat het geen kwaad kon nog wat meer cursisten te werven voor mijn cursus Turkse Sloffen Daarom besloot ik op de plaatselijke FB groep iets te publiceren over mijn breicursussen in het algemeen, en de Turkse Sloffen in het bijzonder. Behalve een serie sympathieke likes, was er ook 1 gerichte reactie, met de vraag of ik ook van plan was binnenkort een cursus Sokkenbreien te geven. Van het een kwam het ander, en voor ik het wist had ik 2 klasjes vol met belangstellenden voor het breien van sokken!
Nu stond dat niet meteen in de planning maar ik hou er niet van om mensen in de kou te laten staan, dus heb ik die even rap ingepland: al mijn woensdagavonden in februari en maart zijn nu dus ook besproken!

Sokken voor Marieke
 

En zelfs zo heb ik niet iedereen kunnen plaatsen ;) Ik ga dus stevig onderzoeken wat er nog meer mogelijk is, zeker omdat vandaag Radio Houten mij nog gaat interviewen hierover, en je weet maar nooit wat dat nog voor respons oplevert. Op korte termijn kan ik misschien kijken of ik overdag een groepje kan vormen. Wanneer dat niet lukt, wordt de wachttijd vermoedelijk wat langer.
Maar nu is ook alweer gebleken dat zelfs iemand die al jaren geleden haar vinger had opgestoken, eindelijk aan de slag kan. Motivatie kan het kennelijk lang overleven!
Mijn oefenexemplaren van de Turkse Sloffen vorderen, maar langzaam. Behalve de drukke correspondentie om de aspirant sokkenbreisters te plaatsen kwam er nog iets tussen: een vriendinnetje van mijn dochter, dat altijd koude voeten heeft, had dringend behoefte aan een paar heerlijke dikke warme wollen sokken voor deze wintermaanden. Je snapt dat er even stevig aan gewerkt is om deze dame te helpen. Een toe-up modelletje van 6-draads Noorse wol, met Fleegle heel. Klein kabeltje in de boord voor de leuk. Levert eigenlijk wel een heel lekkere sok op!
Alles overziende blijkt dat ook in de 21ste eeuw er nog veel behoefte is aan heerlijke handgebreide sokken, en daar werk ik natuurlijk graag aan mee!

MEER OVER DE TURKSE SLOFFEN

Zodra er een konkrete nieuwe cursus in het verschiet ligt, heb ik veel voor te bereiden.
Zo ook met de aanstaande cursus Turkse Sloffen breien die op 31 januari gaat beginnen.

Babuchas Turkas (van Ravelry)

Het is natuurlijk heel makkelijk om vanaf een plaatje op internet te bedenken dat dit een leuk project wordt om aan te werken. En toen de op dat moment aanwezige dames daar hetzelfde over bleken te denken, wat de beslissing snel genomen.
Maar dan begint het eigenlijk pas.
Want: in het patroon wordt duidelijk een garen en een naalddikte vermeld. Allemaal leuk en aardig, maar het bij het patroon vermelde garen is in Nederland niet verkrijgbaar. En bovendien 100% acryl, wat ik niet fijn vind aan mijn voeten. De eerste klus is dus: bedenken welk garen ik zelf ga gebruiken en ook aan mijn cursisten aanraden.
Het duurde niet lang of ik besloot dat we met sokkenwol aan de slag gaan, maar dan wel met de dikke variant: 6-draads sokkenwol. Is daar makkelijk aan te komen? Ja en nee.

Mijn eerste Turkse Slofjes....

Allereerst vereer ik altijd de wolkraam op de weekmarkt met een bezoekje. Jacob de Wolman heeft een ruim assortiment aan allerhande heerlijke garens, en zelfs ook in 6-draads sokkenwol. Helaas is de kleurenkeuze bij het merk dat hij voert zeer beperkt: behalve de zgn 'geitenwollensokken' kleuren is er grijs, bruin, blauw en donkergroen. Mannenkleuren, vind ik zelf. In ieder geval niet zoiets vrolijks als op de foto's die mij geïnspireerd hebben.
Kwestie nr 2 is de steekverhouding. In het patroon werken ze met naalden 3,5. Deze naalddikte past in mijn ervaring goed bij de 6-draads sokkenwol die ik op het oog had. Sokken met deze wol en deze naalddikte worden mooi en stevig.
Ik ben dus begonnen met het uitproberen van dit patroon met dikke sokkenwol in de blauw gemêleerde versie, om eerst maar eens het model zelf door te exerceren. Voor het aantal steken heb ik de normale sokkengetallen aangehouden: 48 totaal. Gewoon doorgebreid tot het punt waar het boordje moet komen. Ik houd zelf altijd wel van sokken die goed aansluiten dus voor dat punt heb ik gewoon mijn eigen voorkeur aangehouden. Dat bleek alvast meer naalden te zijn dan in het patroon werd aangegeven.
Ook kwam ik tot de conclusie dat ik het hielgedeelte graag wat hoger zou willen hebben bij de volgende versie.

Met deze leerpunten in het achterhoofd ben ik aan mijn tweede versie begonnen: die met het ingebreide motief. Bij het jacquard breien moet je altijd een naalddikte dikker nemen, en vanwege het telpatroon ben ik ook overgegaan op het aantal steken dat in het patroon staat. Tot mijn verrassing werd alles precies even breed als mijn eerste modelletje. Bij nader inzien blijkt het ene soort Noorse sokkenwol toch NET iets dikker dan het andere hihi. Weer wat geleerd.

Mijn tweede proefmodelletje

Maar ook bij deze versie had ik meer toeren nodig dan het patroon op ravelry. Dat heb ik creatief opgelost, maar het maakt wel weer duidelijk dat er voor het schrijven van het cursusmateriaal ook goed moet worden nagedacht over het telpatroon.

Verder heb ik intussen al veel plezier gehad van mijn eerste proefexemplaren. Ze zitten lekker warm, en als je in huis graag je schoenen uittrekt, zijn ze een heerlijk alternatief. Wat ik nog wel ga doen is een paar antislip noppen onder de zolen aanbrengen om het uitglij-gevaar te bezweren zodat ik nog lang door kan gaan met leuke brei- en haak activiteiten.

O ja, en de verkrijgbaarheid van 6-draads sokkenwol? Het bestaat wel in wat vrolijker kleuren. Er zijn diverse grote garenmerken die dit in het assortiment hebben. Er zijn zelfs ook garens met kleurverloop. Dat kan ook heel leuk zijn als contrastkleur. In diverse stenen winkels heb ik wel aanbod gezien (prijzen wel iets hoger dan op de markt), en ook op internet. Denk dat voor mijn derde proefje (want dat komt er natuurlijk) dus een wat uitgebreidere shopping expeditie gaat volgen.