Vorig jaar heb ik op de Nieuwegeinse Brei- en Haakdagen deze prachtige wol gekocht:
Het is Aade Long, 100% wol die in Estland wordt geproduceerd, en die milieuvriendelijk geverfd en verwerkt is. Een prachtig product, en ik werd meteen verliefd op deze kleuren. Natuurlijk blijft het altijd moeilijk kiezen want al die andere kleurstellingen zijn ook zo prachtig, maar deze moest het worden.
Een streng van maar liefst 220 gram!
Het opwinden was al een flinke klus. Ik heb wel een wolwindertje, maar deze bol zou daarvoor te groot worden, en eerlijk gezegd vind ik het ook wel jammer om te gaan knippen in deze wol als het niet absoluut nodig is. Hij moest dus met de hand worden opgewonden, en dat was ook voor mijn handen (ik geef toe, ze zijn niet erg groot) een behoorlijk grote bol.Hierzie je de bol, met een doodgewone balpen ernaast als referentie.Wat ik altijd wel leuk vind is hoe het kleurverloop er meteen heel anders uitziet dan aan de streng.
Het was een poosje wachten tot er een patroon langskwam waar deze wol het goed in zou doen.
Nu houd ik er wel van om dingen te breien waarvan ik van tevoren niet weet hoe het gaat worden. Daarom doe ik vaak mee aan samenbreiprojecten waarbij je het patroon in afleveringen krijgt toegestuurd. Meer dan een algemeen idee (een sok, een sjaaltje, iets met kabels, iets met ajour) heb je niet als je eraan begint. Ik noem dat verrassingsprojecten, op Ravelry waar ik dat vandaan haal heten het MysteryKAL's. KAL komt van KnittingALong, samenbrei project dus. Op het forum wordt druk overlegd en geshowd!
Er kwam een MysteryKAL langs voor een omslagdoek met ajour, en met een bijzondere vorm: geen driehoek, geen rechte lap, maar iets ertussen in. Leek me uitstekend geschikt voor mijn Aade.
Opgewekt begon ik dus met mn eerste steekjes. Het begin was midden achter, 7 steken dus dat schoot goed op. Wel kwamen er per twee naalden 2 of 4 steken bij dus het stekenaantal groeide hard.
Maar na enkele weken was ik toch best ver gevorderd:
Intussen kwam de laatste aflevering van het patroon uit, en de eerste foto's van de resultaten stonden op het forum. En toen kwam ik tot twee conclusies:
1. hoe de vorm van de sjaal verder verliep vond ik niet mooi
2. hoe de lange rand werd afgewerkt was niet geschikt voor mijn verlopende garen.
Tja, dat risico loop je als je aan een verrassingsproject meedoet, maar het is wel even slikken als je er al zoveel werk in hebt zitten. De sjaal in wording heeft dus heel lang op een beetje aandacht liggen wachten.
Gelukkig gaat het op Ravelry altijd door, en kwam ik laatst weer een patroon tegen.Een rechte sjaal in een mooi patroon met kabeltjes en gerstekorrels. Ik heb het patroon en de wol aan elkaar voorgesteld, en ze lijken elkaar wel te mogen.
Het was wel even zuur om het hele gebreide deel weer uit te trekken, maar met deze nieuwe verkering in het verschiet moest het toch maar gebeuren.
Intussen ben ik alweer aan het breien geslagen en dit is het voorlopige resultaat:
Het patroon herhaalt zich over 24 naalden, en zal ik na een keer of twee wel uit mn hoofd kunnen doen. En dat is heel handig als je zoals ik binnenkort, 6 uur in de trein moet zitten.
Waarom ga je dan niet vliegen? Dat is veel sneller! Omdat je dan onderweg niet kan breien natuurlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten