Nu al meer dan een week is er een storing met het e-mail adres dat ik al 15 jaar aan iedereen uitdeel.
Ergerlijk want ik kan vanuit dat adres geen e-mail versturen of ontvangen op het moment. Gelukkig heb ik daarvoor een alternatief: het e-mail adres dat aan dit weblog verbonden is.
Ergerlijker voor al diegenen die mij via de mail proberen te bereiken. Die krijgen hun post onbestelbaar retour. Heel vervelend voor mijn (potentiële) klanten, zowel voor het breien als voor mijn ECHTE werk. En ik heb dus ook geen flauw idee wat ik allemaal misloop aan kansen, opdrachten, contacten en goodwill.
Helaas ligt het probleem bij de provider; zover zijn we na twee uur telefonische helpdesk en klachten van talloze gebruikers. De provider zegt ermee bezig te zijn!! Hoe lang het allemaal gaat duren moeten we gewoon maar afwachten.
Ik vond het tijd voor wat simpele kleine werkjes die nog mee zouden kunnen met de december-kadootjes jacht.
Op de Brei- en Haakdagen in Zwolle was mijn aandacht gevestigd op een leuk modelletje:
Het patroon is supereenvoudig en gratis te vinden op de website Paradijsvogel
Het modelletje vond ik al superleuk, en het idee om deze slofjes dan te vilten zodat je een lekker stevig en warm eindresultaat krijgt helemaal.
Daarvoor heb ik de viltgarens naar beneden gehaald die ik (minstens een jaar geleden geloof ik) bij de Lidl had ingeslagen. Soms moet je de spullen een tijdje laten liggen voordat ze weten wat ze willen worden.
Nu heb ik nog nooit gevilt dus dat wordt spannend.
In ieder geval heb ik het brei-gedeelte al achter de rug. Hetzelfde ook nog in een andere kleurstelling gemaakt; tenslotte, als die wasmachine toch moet draaien voor het vilten kunnen er net zo goed meerdere setjes meedraaien.
Er kwam weer een verzoek binnen voor een stoer peuter-mutsje. Dat is inmiddels af, en wordt hier geshowd door mijn vaste model. Ik denk dat ik haar Lizzie noem. Beetje te groot voor Lizzie, maar dit is dan ook een baby-hoofdje.
Zonder al te veel weg te geven kan ik wel melden dat het ontwerp proces intussen een zeer acceptabele hiel heeft opgeleverd. Het gaat met vallen en opstaan, in dit geval breien en weer uithalen. Toch leuk om te doen.
En je wilde ook nog weten hoe het intussen met mijn vest staat?
Helemaal aan het eind van de breibeschrijving stond: maas de steken (van de kraag) aan de opzetsteken. Tja, toen had ik al normaal opgezet én normaal afgekant. Liever maas ik vanaf 'levende steken', dat wil zeggen steken die nog op de naald staan. Bij het eind van het werk is dat nog makkelijk te realiseren, je kant gewoon niet af, of je steekt die afkantnaald even terug.
Als je van tevoren weet dat je iets vast wilt mazen vanaf levende steken, zet je ook anders op: met een voorlopige opzet. Hieraan zal ik een volgende keer eens een uitgebreide blog wijden.
Omdat ik toch echt niet tevreden was met een overhandse naad midden in het zicht, heb ik toch maar besloten om te proberen de levende steken te pakken te krijgen. Bij de opzetnaald vraagt dat wat meer tijd en geduld. Maar omdat ik veel en lang plezier van mijn vest hoop te krijgen, investeer ik die tijd dus maar.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten