Mijn grijze Möbius sjaal was verkocht binnen een week na publicatie, en de koopster was zo enthousiast over het model en over de kennismakingskorting dat ze me ook nog een roze exemplaar wilde laten breien, waarvoor ze ook direct betaalde.
Helaas ging vanaf daar alles mis. Ze wilde graag een verzendnummer van mij ontvangen.Tja dat kan, dan moet je verzekerd verzenden.
Ik ging met mijn brief naar het postagentschap om dat te regelen. Daar vertelden ze me dat verzekerd verzenden 16 euro porto zou kosten, en dat het aangetekend voor 5,25 kon.
Daarover wilde ik eerst even met mijn koopster overleggen, en zij antwoordde na enkele uren dat het dan ook prima was om aangetekend te verzenden. Helaas was het toen al bijna sluitingstijd, maar ik heb me gehaast om het die dag de deur uit te doen omdat ze zich kennelijk erg op haar sjaal verheugde.
Nu bleek dat ik s ochtends verkeerd was voorgelicht. Aangetekend naar Frankrijk is toch nog altijd 11 euro.
Even stond ik voor een dilemma: opnieuw naar huis en corresponderen met de koopster, waardoor verzending pas de volgende dag mogelijk zou zijn, of de gok nemen en nu als gewone brief versturen zodat zij snel haar sjaal zou kunnen ontvangen. Het werd het laatste.
Dit alles gebeurde op maandag. Donderdag meldde zij dat ze nog niets ontvangen had. Dat gebeurt wel vaker met buitenlandse bestellingen dus heb ik haar vriendelijk verzocht om nog een beetje geduld. Ook wilde zij wel even zeker weten dat ik haast zou maken met de roze sjaal. Dat had ze niet echt hoeven zeggen, ik had 's ochtens al om kwart over acht op de markt de wol gekocht, en alle andere projecten inclusief mijn eigen vest waren aan de kant gegooid. Foto gestuurd van het werk in wording.
Helaas was er op zaterdag nog niets en begon mevrouw zich bezorgd te maken. Ikzelf ook wel een beetje, moet ik zeggen. Het was toen wel tijd om mijn dilemma uit de doeken te doen, maar daar was intussen toch echt niets meer aan te veranderen.
Maandag kwam er weer een ongerust berichtje, de zinnen werden ongecoördineerder en er verschenen steeds meer hoofdletters in de tekst.
Ik heb haar beloofd dat ik in het ergste geval de grijze sjaal opnieuw zou breien en die tegelijk zou opsturen met de roze. Verzekerde verzending uiteraard. En zonder verdere bijkomende kosten voor haar, omdat ik tenslotte zelf de beslissing genomen had om als gewone brief te verzenden.
Woensdag opnieuw bericht. Nog niets. Nog meer hoofdletters. Gemeld dat de roze bijna klaar was en dat ik de volgende dag aan de grijze zou beginnen, en dat zoiets niet zomaar direct klaar is.
Donderdag bleek dat het geduld helemaal op was en dat geen van mijn begripvolle, geruststellende en oplossingsgerichte acties enig effect had opgeleverd. Nog een flinke portie hoofdletters en annulering van beide opdrachten. Meteen geld terug alstublieft. Ook in hoofdletters.
Jammerdebammer. Zoiets zit mij toch wel dwars. Ik heb liever tevreden klanten, maar helaas kan ik niet in een dag een sjaal klaar toveren waar een week werk in zit. Dit geintje pakt voor mij ook nog eens nadelig uit omdat de sjaal en de verzendkosten nu uit mijn eigen portemonnee zijn betaald, en ik ook nog terugboekingskosten kwijt ben. En dan moet je er maar op vertrouwen dat die sjaal echt weg is en ook blijft.
Zo, mijn hart is gelucht.
Intussen is de Fair Isle cursus afgelopen, en is ook mijn vierde exemplaar van de pennen gerold (met enige vertraging dus, zie boven).
Grappig hoe de effecten anders worden als je steeds dezelfde drie kleuren van rol laat wisselen.
Kijk maar:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten