DE ONDERGANG VAN DE INKTVISJES

Eind maart begon ik met nog drie enthousiaste vrouwen aan het Inktvisjes project. Na een paar gezellige en inspirerende workshop avonden zijn we de hele zomer aan de slag gebleven om met elkaar een klein inktvissenlegertje tot stand te brengen. Vorige week kwamen we weer bij elkaar. Een stuk of 40 hebben we er met elkaar wel gemaakt intussen. En als je aan je 6e of 7e inktvisje bezig bent, krijg je wel zin in een beetje afwisseling.
Zelf heb ik het in de variatie van kleuren gezocht, maar anderen zijn bijvoorbeeld gaan experimenteren met verschillende steekmotieven, of variaties in de aankleding. Al met al een vrolijk geheel, ons inktvissen leger.
Intussen was ik op zoek geweest
naar een gelegenheid om ons liefdadigheidsleger met een klein feestelijk tintje aan te bieden aan het ziekenhuis van onze keuze. En dan begin je natuurlijk in je eigen buurt.
Antonius ziekenhuis reageerde in eerste instantie niet op mijn e-mail. Toen ik na een week of zo eens ging bellen kreeg ik een welwillend hoofd PR aan de lijn, die wist te vertellen dat het Antonius uit het project was gestapt.

Het hoofd Neonatologie was op dat moment op vakantie, maar daar zou ik later nog van horen. Ben ik cynisch als ik hier opschrijf dat ik daar natuurlijk nooit meer wat van gehoord heb?
Intussen had ik op het internet wel iets gelezen over een inktvisjesoorlog. Laat ik het zo maar noemen. Een andere groep van liefdadigheids breisters/haaksters had in het nieuws gebracht dat de inktvisjes niet hygiënisch waren. Je begrijpt, de verhouding tussen deze twee groepen komt al nooit meer goed.

Zelf vertrouw ik het liefst op de wetenschap. En als uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat deze inktvisjes teveel bacteriën bevatten en daardoor de kindjes meer kwaad dan goed doen, is dat natuurlijk ernstig. Hoewel, je zou zeggen dat deze breiseltjes erop gemaakt zijn om net zo heet gewassen te kunnen worden als bijvoorbeeld de kleding die deze kindjes aanhebben. Maar misschien heb ik dat wel helemaal mis,
tenslotte ben ik geen deskundige op het gebied van de verzorging van couveusekindjes.
Intussen heb ik zo her en der rondgevraagd (en anderen van ons groepje ook); daarop hebben wij teruggekregen dat het project van hogerhand in heel Nederland is stopgezet.
Dan toch maar de suggestie volgen die ik in eerste instantie kreeg: meesturen met een pakket naar Afrika? Of toch maar proberen dat ze hier als knuffeltjes voor minder kwetsbare kindjes een nieuwe bestemming krijgen? Even laten rijpen maar, dit idee.

Over naar de actualiteit.
Aanstaande dinsdag dus de eerste les Lappendeken breien. Het is de eerste van een serie lessen die je onafhankelijk van elkaar kunt volgen. 22 sept, 20 okt en 15 december is er elk nog een plekje vrij. Zoals altijd: stuur even een berichtje als je belangstelling hebt, dan krijg je van mij de betalingsgegevens en het adres (voor zover je dat nog niet had). Is e.e.a. al bekend, dan toch graag even een berichtje voor het geval ik anders je betaling over het hoofd zie.

De cursus Sokkenbreien op de Rondbreinaald lijkt niet veel belangstelling te wekken, dus ik overweeg om er een gevorderdencursus Siersokken van te maken: toe-up en met een kleurenmotief. Hier rechts zie je het voorbeeld van het patroon dat ik gevonden heb.

Intussen ben ik zelf op proef al met het beoogde patroon begonnen, gemaakt met het sokkengaren dat ik vorige week van mijn zus heb gekregen. Hieronder zie je vast een voorproefje. Zin gekregen? Laat het me snel weten!