Het is niet nodig om met geweld de waarheid uit mij te persen, veel te vermoeiend.
Hier heb ik plechtig beloofd dat ik eerst diverse werkjes zou afkanten voordat ik aan iets nieuws begon.
uhm .... niet helemaal gelukt.
Wel heb ik de als laatst genoemde polswarmertjes een fase verder gebracht, maar af zijn ze nog niet.
Misschien wel leuk om er hier iets over te delen.
Deze heb ik opgezet met de merinowol die ik overhad van deze infinity sjaal in drie kleuren: mint, lichtgroen en donkergroen. Hier heb ik daar uitgebreid over geschreven.Er was nog ruim voldoende garen over voor allerlei leuke kleine projecten, en ik ben nu eenmaal erg weg van polswarmers. En deze heerlijke merino is daar natuurlijk bijzonder geschikt voor.
Op internet heb ik gezocht naar een model dat me aansprak, en in mijn stekengidsen en tijdschriften/breiboeken naar een motief waar ik zin in had. Dat werd een variatie op een noorse sneeuwster.
Omdat je rondbreit moet je aan de kant van de handpalm ook iets met die contrastdraad doen, anders zit hij maar in de weg.Dus voor de binnenkant heb ik gebruik gemaakt van het motief dat er in
het boek ook al naast stond: we blijven in de winterse sferen.
Omdat ik graag van alledrie de kleuren van de sjaal gebruik wilde maken, heb ik de boorden (pols- en hand) in tweekleurige rib gebreid. Dat is een techniek die niet zoveel elasticiteit oplevert, er kan dus alleen een smal handje in. Zoals die van mij bijvoorbeeld ;)
En waar is nu de ruimte voor de duim? Zie je daar op de foto rechtsboven dat rijtje donkergroene steken? Dat is de voorbereiding voor het duimgat. Ik heb 10 steken eerst gewoon recht gebreid met een draadje contrasterend garen, en meteen daarna deze steken nog eens gebreid volgens het patroon dat aan de beurt was. Op deze plaats zitten er dus echt 10 extra steken.
Nadat de hand verder is afgewerkt heb ik deze steken zorgvuldig losgehaald en de lusjes zowel aan de onderkant als aan de bovenkant van het gat weer op een breinaald gezet. En daar een schattig duimboordje van gebreid, kijk maar:Natuurlijk zie je dat hier de duim aan de andere kant zit. Klopt. de bovenste is de linker polswarmer, en op het onderste plaatje de rechter.
Mijn vorderingen zijn dus dat de rechter klaar is. De linker moet toch nog even wachten.
Dan nu mijn geheime zonde: Ik kwam namelijk zomaar een leuk patroon tegen voor een zomertopje in linnen, En laat ik nou precies het goede garen hebben liggen van een zomertrui die ik had uitgehaald omdat hij teveel uitlubberde? Hopelijk gebeurt dat trouwens niet met dit truitje, maar het model is heel anders dus ik heb er goede hoop op. De trui had ik twee jaar geleden al uitgehaald, het uitgehaalde garen op strengen gewonden, de strengen gestoomd om de kronkels eruit te krijgen, en zorgvuldig motvij op zolder opgeborgen.
Hier komt mijn patroon vandaan. Lekker in het rond gebreid vanaf de hals, dat vind ik een geweldig systeem want je kunt onderweg heel gemakkelijk passen en bepalen of je op de goede weg bent.
Dus sluip ik regelmatig 's ochtends naar boven om weer een streng uitgehaald linnen uit de mottenballen te halen, er met behulp van mijn garenwindertje een prettig bolletje van te maken dat ik van binnen uit kan opbreien, en aan de slag dan maar.
Het ajourgedeelte is klaar, vanaf nu is het tamelijk gedachtenloos lekker doorbreien in tricotsteek.
En dit is het resultaat tot nu toe:
Ik heb een raglan mouwinzet gemaakt door regelmatig te meerderen op de overgang tussen schouder en voor- / achterpand. Na het bereiken van de oksel heb ik de mouwsteken elk op een houder gezet, en nu brei ik rondjes alleen nog maar over de steken van voor- en achterpand.
Het is nog even afwachten hoe die opzetrand zich zal houden. Op dit moment krult het nog behoorlijk maar het zou best kunnen dat dat in het dragen meevalt. En anders moet er misschien nog even een gehaakt randje langs. De tijd zal het leren.
Mijn Tulpensjaal is intussen gevorderd tot 24 motiefherhalingen. Nog 30 te gaan, dus bijna op de helft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten