AFLEIDING

Soms komt er door omstandigheden maar weinig van breien.
Dit hier is een heel sterk voorbeeld van 'omstandigheden', de hond van een van mijn dochters logeert hier een maand.
Deze grote trouwe bruine hondenogen doen een voortdurend beroep op mij: is het niet eten geven of wandelen, dan is het wel spelen, knuffelen of...
fungeren als prettig warm matrasje voor een luxe honden-dutje. Gelukkig is er ook een baasje bij dus niet alle hondenliefde is voor mij, maar toch, er zijn veel dingen die voorgaan op het moment. En blogs schrijven staat ook niet echt bovenaan op het prioriteitenlijstje. Sorry daarvoor ;)

















December is natuurlijk ook de tijd van de kerstconcerten, inclusief generale repetities, en dat slokt ook tijd. De eerste twee kerstconcerten zijn inmiddels gezongen, maar er komt nog meer.

De tijd die ik nog wel voor breiwerkjes had, heb ik voornamelijk besteed aan werkjes voor mezelf. Werk dat verkocht moet worden lever ik het liefst allergievrij af, dus zonder sigarettengeurtjes en zonder dieren-luchtjes of -haren.

Ik zal dus maar iets vertellen over het vest. Vorige week heb ik al gemeld dat het dichtmazen van de kraag een werkje was dat veel geduld vroeg. 5 steken vooruit, 3 achteruit.
Dichtmazen vanaf levende steken is een prachtige techniek, die een letterlijk onzichtbare naad oplevert als je het goed doet. Met je borduurnaald imiteer je in feite een tussenliggende naald breisteken, en als het je lukt om deze steken niet groter of kleiner te laten uitvallen dan de steken die echt gebreid zijn, kun je deze naad nooit meer terugvinden.
Dichtmazen vanaf levende steken wordt in het Engels Kitchener Stitch genoemd.
De makkelijkste manier om daarmee te leren werken is op een stukje tricotbreisel. Hierbij moet er in feite een rij V-tjes geweven worden tussen rechte steken op de voorste/onderste naald en rechte steken op de achterste/bovenste naald. Dit komt bijvoorbeeld voor als je bij sokken hebt geminderd voor de tenen, en je nog 16-20 steken overhebt die een rechte afsluiting moeten vormen.
Op dit plekje in je schoen wil je natuurlijk geen dikke naad hebben. Dichtmazen is dan een uitstekende optie. (Er wordt beweerd dat een Engelse legergeneraal uit zorg voor de tenen van zijn soldaten heeft gezocht of laten zoeken naar een manier om de tenen van de sokken glad af te werken. De naam van deze generaal? Lord Kitchener).

Je ziet op de foto dat de resterende steken zijn verdeeld over 2 rechte naalden zonder knop. 

De voorste naald noemen we Naald 1, de achterste naald heet voortaan Naald 2.

De steken van de sok zitten met de averechte kant tegen elkaar aan. De werkdraad bevindt zich rechts op Naald 2. Dit is de uitgangspositie. 

Voor het dichtmazen met rechte steken ga je als volgt te werk: 

Knip de draad af op minstens 50 cm lengte, en steek hem door het oog van een stompe borduurnaald.

Bij alle onderstaand beschreven stappen is het belangrijk dat je de draad steeds ONDER DE BREINAALDEN DOOR van achter naar voren, en van voor naar achter voert.

1. Steek de borduurnaald averecht in de eerste steek van Naald 1. Laat de steek op de breinaald staan.

2.  Steek de borduurnaald averecht in de eerste steek van Naald 2. Laat die steek van de breinaald glijden.

3. Steek de borduurnaald recht in in de (nu) eerste steek van Naald 2. Laat deze steek op de breinaald staan.

4. Steek de borduurnaald recht in in de eerste steek van Naald 1; laat de steek van de breinaald glijden.

NB Op dit plaatje zie je de werkdraad OVER de breinaalden heenlopen, dat is dus niet de bedoeling.

Dit lijkt misschien ingewikkelder dan het is. Met mijn analytische denkhoofd wil ik het hele systeem doorgronden en ook uitleggen. Het belangrijkste daarvan is dat alle steken (behalve de eerste rechtsachter) twee keer aan de beurt komen voordat ze van de naald afmogen.

Maar waarschijnlijk heb je meer aan een korte mantra die je uit je hoofd kunt leren en zachtjes voor je uit neuriën terwijl je met dit werkje bezig bent.

1 voor averecht in.

2 achter averecht in en af

3 achter recht in

4 voor recht in en af.

Met dank aan Techknitter die ik hier geciteerd en gekopieerd heb.

Je vraagt je af hoe het nu met het vest is? Het zit in elkaar, ik heb het gepast, en het zit keurig netjes. Alleen is het model totaal niet geschikt voor mijn figuur, en ga ik het dus niet zelf dragen. Je krijgt dus pas een foto als ik een geschikte dame heb gevonden om hem te showen!

Wat ik wel kan showen is het eindproduct van de slofjes die ik vorige week nog aan het breien was.

Hier zie je naast elkaar het gebreide lapje, rechts vooraan het lapje nadat het in elkaar geknutseld was, en achteraan het slofje nadat het in de wasmachine was geweest.
Het is een cm of 4 gekrompen, maar je kunt nog duidelijk de ribbelstructuur van het breiwerk zien. Vind ik wel mooi. Misschien had ik het allemaal nog veel rigoreuzer aan kunnen pakken met meer krimp en een nog viltiger uiterlijk, maar ik ben hier heel tevreden mee.
De slofjes staan intussen in mijn winkeltje, en 1 paartje heeft al zijn weg naar een nieuwe eigenaar gevonden.