Van breien is niet zo bijzonder veel gekomen, het mantelzorgen vraagt nog steeds veel tijd en energie.

Deze foto doet niet echt recht aan de kleur maar soms moet je je even behelpen. Het is in het echt een soort lavendelblauw.
Kwam er daarnet achter dat ik een van de kabels halverwege de andere kant op heb laten draaien, en kan echt de moed niet opbrengen om die fout te herstellen.
Misschien moet dit dan maar de charmante fout zijn waaraan je kan zien dat het handwerk is.

Op het eerste gezicht zou je niet zeggen dat dit nu minder concentratie vraagt maar toch is dat wel zo. Om te beginnen is er natuurlijk die boord die toch tamelijk simpel 2 recht 2 averecht is, zij het dan in twee kleuren.
De motieven van het hoofddeel zien er ingewikkelder uit en zijn dat natuurlijk ook, maar per patroonherhaling zijn het maar 20 steken en dan ook nog eens symmetrisch, dus eigenlijk hoef je maar een combinatie van 10 steken te onthouden en die mag je dan een aantal keren doen per ronde. Fijn werk!

Uiteindelijk is daarvoor de keus gevallen op dit vest uit het augustusnummer van Simply Breien.
Het bestaat uit een minimaal rugpandje in tricotsteek waar omheen een grote rand gebreid wordt in boordsteek met hoeken van verkorte toeren. Die rand is tegelijkertijd onderkant van het rugpand, de voorpanden en een enorme kraag. Het vest wordt gesloten met een grote drukknoop maar misschien doe ik wel zo'n mooie breispeld die je ook voor sjaals (of je haar) kunt gebruiken. Ik hou wel van zulke buitensporige projecten.
Voor het garen heb ik een 100% merino garen van Alize gekozen dat verloopt van grijs naar fuchsia. Het breit op naalden 5 mm, dus het zal wel flink opschieten.
Uiteindelijk zie je hieronder toch wat de meest rustgevende manier is om aan nieuwe truien te werken:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten