VAKANTIEPOST

Na alle ijverige acties om voldoende werkjes af te maken om aan de TRUI te mogen beginnen, had ik niet eens zoveel tijd om er mee aan de slag te gaan. Er was namelijk een weekje vakantie gepland. En hoewel ik dan heel graag een breiwerkje mee neem, moet het er wel eentje zijn waar ik niet al te veel patroonaanwijzingen en extra gereedschap voor nodig heb.
Bovendien vind ik het ook heel fijn om tijdens het vliegen iets te doen te hebben, maar omdat ik er nog steeds niet 100% op vertrouw dat mijn rondbreinaalden
mee de cabine in mogen, neem ik ook beslist niet mijn beste naalden mee. En deze keer was het motto: geen ruimbagage, dus alles moest ook nog eens in 1 trolley dus mocht niet teveel ruimte in beslag nemen.

Behalve mijn leesboek (een spannende Karen Slaughter die me al halverwege het tweede hoofdstuk zeer bekend voor kwam), heb ik ervoor gekozen verder te gaan aan het eerdere vakantieproject: de hexipuffjes. Meer over het oorspronkelijke idee vind je hier.
Tot mijn eigen verbazing heb ik daar op dit blog nog geen vermelding van gemaakt. Hoogste tijd dus.
De basisgedachte is een lappendeken bestaande uit gebreide zeshoekjes. Vroeger, op de lagere school, ben ik wel eens bezig geweest met een patchwork project van zeshoekjes, dat waren toen lapjes stof die om een zeshoekig kartonnetje werden gespannen en netjes aan elkaar genaaid. Nooit afgekomen, vrees ik.
Nu zijn het dus gebreide zeshoekjes, maar .... dit zijn geen lapjes, maar piepkleine kussentjes die stuk voor stuk gevuld worden met een plukje poppenvulling. Het principe is voor een doorgewinterde sokkenbreister doodeenvoudig: een toe-up teen gaat onmiddellijk na het meerderen over in een top-down teen. Als je begrijpt wat ik bedoel.

15 hexipuffjes

Met Judy's Magical Caston aan het begin en Kitchener Stitch aan het eind, heb je geen naden en hoef je alleen maar de draden naar binnen te steken en af te knippen. Per kussentje ben je ongeveer een uurtje bezig, dus je ziet altijd vorderingen en je kunt het makkelijk wegleggen en weer oppakken.
Het enige nadeel zou kunnen zijn dat je honderden van deze kussentjes nodig hebt om een beetje aardig maatje deken te maken, maar daar denken we dan later wel weer eens over na.
Het mooie van dit project is dat al mijn restjes sokkenwol hier een dankbare bestemming in vinden. En mochten er mensen zijn die nog wat restjes willen doneren, dan ben ik natuurlijk ook reuze dankbaar. Er gaat ongeveer 8 gram wol in een kussentje zitten.
Mijn vakantie in de buurt van Gibraltar bleek vochtig om een ongebruikelijke reden: 4 dagen continu regen. Ja dat waren ze daar ook niet gewend, en de infrastructuur is er niet echt op berekend. Enige lekkage dus, maar dat was het minste. Hoe het enkele dagen later compleet mis ging is op dit filmpje te zien. Gelukkig was ik toen al weer thuis.
Kortom, genoeg tijd om te lezen en te breien dus. De 15 die je op de bovenste foto ziet zijn dus allemaal in de laatste 10 dagen gemaakt. Deze voegen we bij de 30 die ik al eerder had gemaakt. Verder maar veel op vakantie zodat ik de voorraad regelmatig kan aanvullen ;)D
Dat het niet alleen maar narigheid was daar in Zuid-Spanje bewijst deze foto overigens wel:

Kite Surfers bij Zonsondergang

Intussen zijn ook de plannen voor volgend jaar alweer in de maak. Intussen is zeker dat er in februari een nieuwe Breicursus voor Beginners gaat starten, en dat we 28 maart starten met een 2delige workshop Paaskuikentjes Haken. Beide cursussen worden aangeboden via Cursus&Co, dus opgeven moet via deze  of deze  link gebeuren. En zoals altijd: het gaat zeker door!