Arendal: mijn vest is ook klaar! (nou bijna dan ;))

Jeetje wat is het alweer lang geleden dat ik hier geschreven heb!
Eerst werd in mijn privé-leven al mijn aandacht en energie opgeslokt door de Grote Keukenverbouwing. Altijd al een ingrijpend proces, omdat niet alleen de keuken een paar weken niet beschikbaar is, maar daarnaast is het huis grotendeels onbewoonbaar omdat alle ruimte wordt ingenomen door spullen die even ergens anders moeten staan, door gereedschap, en door geleverde nieuwe materialen die nog niet op de plaats van bestemming terecht kunnen. Om nog maar te zwijgen van al het stof dat door het hak- en breekwerk zich door het hele huis verspreidt. Ik heb mij teruggetrokken op de vierkante meter achter mijn computer, of op bed voor de tv. Alles had in de week voor Kerst klaar moeten zijn maar dat liep anders. De aannemer maakte er een potje van en verdween in het weekend voor Kerst volledig van de radar. Probeer maar eens in de kerstvakantie een aannemer te vinden die andermans prutswerk komt afmaken!!!! Uiteindelijk door mijn schoonzoon uit de brand geholpen. Zeer goede bedoelingen maar het werd dus een doe-het-zelf project dat tot half februari heeft geduurd voordat ik mijn huis weer in bewoonbare staat had. Dat er onder deze omstandigheden niet veel aan mijn vest gebreid werd zal geen verrassing zijn!

Cursiste 1 in haar nieuwe vest

Cursiste 2 in haar nieuwe vest

Gelukkig konden wij de gezamenlijke lessen voortzetten door af te spreken bij de cursistes thuis, en ik kan me ook nog een privé-sessie herinneren in de lobby van het Van der Valk hotel. Ieder ging een beetje in haar eigen tempo door, en de een na de ander stuurde een fotootje van zichzelf in het vest/de trui. Chapeau!!!!!

De plaatsing van mijn knopen

Mijn eigen vest. De mouwen zijn al een tijdje af, het hele vest heeft een badje in de Eucalan gekregen omdat bij het maken van het proeflapje wel gebleken was dat het breiwerk daar erg van opknapte.
Maar daarna werd het project nog verder vertraagd doordat spullen in mijn huis door alle commotie op allerlei onbekende plekken terecht gekomen waren. Gelukkig heeft de afgelopen tijd met intelligente lockdown mij veel gelegenheid gegeven om zo hier en daar weer allerlei vermiste spullen terug te vinden. Anders gezegd, ik heb gelukkig de knopen weer teruggevonden!
Eerst zorgvuldig de plekken gemarkeerd waar de knopen moeten komen. Dat zijn de steekmarkeerders. De knopen liggen nog even bovenop de knoopsgaten, om een idee te geven van het uiteindelijke resultaat. Hopelijk wordt mijn volgende foto eentje van mij met het vest aan!