Als het zomer is brei ik trouwens gewoon lekker door hoor. Daarover later meer.
Bij exposities die lang lopen draait het er bij mij vaak op uit dat ik iets te lang denk dat ik zeeën van tijd heb, en dus loop ik de tentoonstelling uiteindelijk helemaal mis.
Deze keer is het beter gelukt. Dus afgelopen zaterdag zat ik om kwart voor negen in de trein naar Leeuwarden. Slechte dag voor een treinreisje moet ik zeggen, er waren veel werkzaamheden en dus vielen er treinen uit de dienstregeling en was het serieus dringen geblazen als de passagiers van 2 ritten toch uiteindelijk maar in 1 trein geperst moesten worden. Maar afijn, dat was vooral tussen Zwolle en Meppel en dat duurt niet zo lang in de intercity.
De ontdekkingstocht begon al met station Leeuwarden. Daarvan had ik tot op heden alleen nog kennis gemaakt met het perron van het boemeltje naar Harlingen. Nu moesten we door de stationshal heen naar buiten, en dat is vind ik wel een van de mooiere stations hallen. Oorspronkelijk is het station gebouwd in de jaren 60 van de 19de eeuw, en binnen in de hal kun je nog heel goed zien dat dat de periode van de Jugendstil was. Diverse malen verbouwd en gerenoveerd (voor het laatst in 2000) maar veel van die jugendstil decoraties (bovenste helft) zijn behouden gebleven en stijlvol gecombineerd met modernere decoraties (onderste helft).
Na een wandelingetje van 5 minuten kwamen wij aan bij het Fries Museum. Een modern gebouw aan het oude plein. Eerst hebben wij twee exposities bekeken over de geschiedenis en de aardrijkskunde van Friesland. Zeer leerzaam. Daarna door naar de BREI expositie. Veel leuke werkstukken waren er te zien, zowel van kunstenaars en ontwerpers als van schoolklassen en liefhebbers zoals wij zelf. Veel creativiteit dus. Ook iets over de geschiedenis van het breien, compleet met historische exemplaren. Hier in dit blog heb ik de breilap van Oma Lena besproken (negentiger jaren van de 19e eeuw). Wij moderne meisjes vonden al dat die op dunne pennetjes gebreid was. In het museum heb ik nog een aantal andere breirollen gezien die op nog veel dunnere naalden gebreid waren. En het schijnt dat in de crisisjaren van de 20ste eeuw zo weinig breigaren voorhanden was dat de echte breiverslaafden ertoe overgingen te breien met naaigaren (en bijbehorende superdunne naalden natuurlijk). Zo zie je maar, het kan altijd erger.
Er was ook een ruimte waar materialen lagen om zelf aan de slag te gaan, compleet met patroonvoorbeelden en deskundige hulp. Of je eigen breiwerk, dat kon ook. Nou nee, dat kon dus niet, want ik had mijn tas achter moeten laten in de kluisjes van de garderobe. Jammer dan.
Wil je nog gaan? De tentoonstelling is nog tot 28 augustus te bezoeken.
Na een prettige lunch hadden wij nog wel even de tijd om wat verder Leeuwarden in te lopen. Als rechtegaarde Utrechtse kwam de basisstructuur mij zeer vertrouwd voor: historische kern met singels en grachten. Fijn aan Leeuwarden vond ik dat het ruim aanvoelt en niet overmatig druk is (behalve dan dat op het plein voor het museum opeens een mannetje of 300 met hun mobieltjes in de weer waren om op Pokemon te jagen); dat er veel werk is gemaakt van aankleding van het centrum dmv bloembakken met petunia's. En dat er relatief weinig grote winkelketens zijn. En wel veel kleine winkeltjes met een heel divers aanbod. Het was dus leuk rondkijken en winkelen.
Gelukkig was er ook een wolwinkeltje en had dat wolwinkeltje ook nog eens hele aantrekkelijke aanbiedingen. Dus kwam ik thuis met twee bollen nieuwe sokkenwol (Regia) en vier bolletjes Phildar babygaren in een zacht geel kleurtje.
Natuurlijk had ik op deze dag wel mijn eigen breiwerk in de tas. Tenslotte moet je een manier vinden om 4 uur in de trein een beetje prettig door te komen. Nadat ik thuis nog 15 zeshoekjes had gebreid als vervolg op mijn vakantieproject, was ik ook nog een stuk verder gegaan met mijn proefproject Tweekleurig Patentsteek. Hiernaast zie je het resultaat, eigenlijk is dit een combinatie van patentsteek en dubbel breien. Het is wel grappig om te zien hoeveel het uitmaakt of je een draad onder of over de naald heen naar de andere kant verhuist. Intussen snap ik hoe het werkt, kan ik het uit mijn hoofd, en heb er voorlopig alweer genoeg van opgestoken. Ik heb besloten dat ik hier niet een hele sjaal van ga maken, ik kant het af als het vierkant is en dan is het een voorbeeld voor mijn lappendeken cursus.
Opeens kreeg ik erg veel zin in een babywerkje. Omdat in mijn families op dit moment geen babies in aantoch zijn wordt dit er eentje voor mijn winkeltje.Hiernaast zie je (links) het voorpand en (rechts) achterpand (met split voor het hoofdje). Het ajourpatroontje geeft het een vrolijke uitstraling, vind ik. En het kan zomaar zijn dat ik hem hierna ook nog in het geel ga maken ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten