LAAT DE ZOMER MAAR KOMEN

Volop lente om de hoek!

LAAT DE WINTER MAAR KOMEN, zo luidde de titel van mijn vorige post. Dat is intussen vier maanden geleden. Mijn vaste volgers hebben zich misschien afgevraagd of er nog leven zit in deze blog (of in mij).
Het antwoord is JA! In mij zal zelfs zoveel leven dat het schrijven voor het blog erbij in is geschoten. Helaas zat er ook flink wat leven in mijn breiwerk, en in een aantal door mijzelf gebreide kledingstukken. Hier en daar sprongen de gaten erin, en het kan niet anders dan dat mijn onwelkome huisgenoten de motten zich heerlijk hebben uitgeleefd. Korte metten ermee! In de vuilnisbak, zij het met pijn in het hart. De blauwe merinotrui zal dus nooit meer afkomen, net zo min als de geblokte herentrui (waarover ik geloof ik nog niet geschreven had). En verder maar weer alles extra zorgvuldig achter slot en grendel!

Intussen hebben 4 dames de basisbeginselen van het breien (weer) onder de knie, en zijn zij zo enthousiast geworden dat ik ze zeker weer terug zal zien bij een vervolgcursus. En ook zijn twee dames heerlijk aan de slag gegaan met leren haken. Hun paastafel kon versierd worden met versgehaakte kuikentjes, en er zijn grote plannen voor gehaakte plaids en polswarmers. Daar is overigens geen haast bij, want zoals de titel al zegt hoeven we voorlopig geen kou te lijden.

Deze trui komt nooit meer af.

Die geblokte herentrui was beloofd aan een goede vriend, en dat gaat nu dus niet door. Ik moet eerlijk zeggen, mijn passie zat er niet in. Het model was een soort compromis tussen wat hij graag wilde aan de ene kant, en wat ik kon waarmaken aan de andere kant. Dit was het soort compromis waarvan geen van beide partijen echt gelukkig wordt. Ik vond wel dat er een nieuwe trui moest komen, en daarmee ben ik intussen al een flink eind op weg.

Vera de Beer

De inspiratie hiervoor heb ik gehaald uit het boek Visserstruien van Stella Ruhe. Mijn vriend is geboren en getogen in het plaatsje Zwartewaal, en dat betekent nog altijd veel voor hem. Hij heeft altijd de truien gedragen die zijn moeder voor hem breide, maar al jaren kan zij dat niet meer, en inmiddels is zij overleden. Ik hoopte hem dus een groot plezier te doen met een Zwartewaalse Visserstrui, ook al heeft zijn familie geen vissersachtergrond. Prachtige wol besteld van Bergere de France, en lekker aan de gang gegaan zonder dat nog te vertellen. Na enige tijd bleek dat hij in de geschiedenis van Zwartewaal (die hij graag bestudeert) ook op het spoor van de visserstruien was gekomen, en dat wilde hij aan mij laten zien. Groot was de verrassing toen bleek dat de trui al halverwege was!

Beer nummer 2

Omdat ik het nooit kan laten bij slechts 1 project tegelijkertijd, ben ik ook aan de slag gegaan met Vera de Beer naar een patroon van Zij Maakt Het. Ik moet zeggen, dit patroon is bijzonder goed en ook knap geschreven. Het resultaat is enig! Ook eerlijk gezegd wel een verslavende bezigheid, intussen zijn beer 2 en beer 3 ook al klaar, en ligt beer 4 te wachten tot zij (of hij) gevuld kan worden.

Beer nummer 4.

Beer 1 en 3 zijn gemaakt van dunne katoen in verlopende kleuren, beer 1 is een blonde beer en beer 3 (nog geen foto beschikbaar) heeft een iets donkerder kleurtje. Beer 2 zie je hier links; die is gebreid van een ander merk katoen dat een fractie dikker is. Alle drie zijn ze gebreid op rondbreinaald 2,5, maar Beer 2 is dus een tikkeltje groter uitgevallen.

Beer 4 heb ik van een effen bruine wolmix gemaakt en die wordt gebreid op rondbreinaald 3 mm. Alweer een stukje groter dus. Het leuke is, dat elke garensoort en dikte weer een heel eigen karaktertje oplevert

En hoewel er ook zat patronen voor berenkleding te koop zijn, vind ik zelf dat een beer gerust naakt mag zijn, dus of die  jurkjes er gaan komen??